การใช้วัจนภาษาในการสื่อสาร

1. ความชัดเจนและถูกต้อง 
กล่าวคือ  ต้องเป็นภาษาที่เข้าใจตรงกัน  ทั้งผู้รับสาร  และ 
ผู้ส่งสาร  และถูกต้องตามกฎเกณฑ์และเหมาะสมกับวัฒนธรรมในการใช้ภาษาไทย ดังนี้
1.1 ลักษณะของคำ   หน้าที่ของคำ  ตำแหน่งของคำ   และความหมายของคำ ซึ่งความหมายของคำมีทั้งความหมายตรง  และความหมายแฝง
1.2 การเขียนและการออกเสียงคำ  ในการเขียนผู้ส่งสารต้องระมัดระวังเรื่องสะกดการันต์  ในการพูดต้องระมัดระวังเรื่องการออกเสียง  ต้องเขียนและออกเสียงถูกต้อง
1.3 การเรียบเรียงประโยค  ผู้ส่งสารจำเป็นต้องศึกษาโครงสร้างของประโยคเพื่อ  วางตำแหน่งของคำในประโยคให้ถูกต้อง  ถูกที่  ไม่สับสน 

2. ความเหมาะสมกับบริบทของภาษา 
เพื่อให้การสื่อสารบรรลุเป้าหมาย  ผู้ส่งสารต้องคำนึงถึง
2.1 ใช้ภาษาให้เหมาะกับลักษณะการสื่อสาร  เหมาะกับเวลาและสถานที่  โอกาส  และบุคคล  ผู้ส่งสารต้องพิจารณาว่าสื่อสารกับบุคคล  กลุ่มบุคคล  มวลชน  เพราะขนาดของกลุ่มมีผลต่อการเลือกใช้ภาษา 
2.2 ใช้ภาษาให้เหมาะกับลักษณะงาน  เช่น  งานประชาสัมพันธ์  งานโฆษณา  งานประชุม  ฯลฯ 
2.3 ใช้ภาษาให้เหมาะสมกับสื่อ  ผู้ส่งสารจะต้องรู้จักความต่างของสื่อและความต่าง 
ของภาษาที่ใช้กับแต่ละสื่อ   ใช้ภาษาให้เหมาะสมกับผู้รับสารเป้าหมาย  ผู้รับสารเป้าหมายได้แก่  กลุ่มผู้รับสารเฉพาะที่ผู้ส่งสารคาดหวังไว้  ผู้ส่งสารต้องวิเคราะห์ผู้รับสาร ที่เป็นเป้าหมายของการสื่อสาร  และเลือกใช้ภาษาให้เหมาะสมกับผู้รับสารนั้น ๆ